Dzisiaj prezentujemy literaturę Białorusi. Będzie to ostatnia wakacyjna podróż literacka po sąsiadujących i wybranych krajach Europy. Literatura białoruska cieszy się w Polsce dość dużą popularnością, i dobrze, bowiem autorzy zza wschodniej granicy mają do opowiedzenia wiele ciekawych historii, nad którymi warto się pochylić.
Białoruś to imperium kontrastów. Przypomina nam o tym Artur Zygmuntowicz w książce pod tym samym tytułem. Wydana przed trzema laty przez Wydawnictwo Bernardinum częściowo straciła już na aktualności, ale mimo to pozwala Czytelnikowi zrozumieć zasady funkcjonowania tego totalitarnego państwa.
W nocie wydawcy czytamy między innymi, że „Białoruś to zarówno sowiecki skansen z wszechobecnymi pomnikami Lenina, a nawet Dzierżynskiego, jak i kraj z fantastycznymi obiektami sportowymi dostępnymi dla każdego, kto tylko chce trenować”.
Mołodeczno, Baranowicze, Nowojelnia — to miasteczka na obecnej Białorusi, w których rozgrywa się akcji powieści historycznej „Zapisane w gwiazdach”. Autorka ukazuje w niej plastyczny obraz polskich Kresów i polskich rodzin od czasów carskich na początku XX wieku po niemiecką okupację lat czterdziestych.
Prezentując literaturę białoruską, szczególną uwagę należy zwrócić na twórczość Swietłany Aleksijewicz. To pisarka i dziennikarka narodowości białorusko-ukraińskiej pisząca w języku rosyjskim. Za swoją twórczość w 2015 roku otrzymała Nagrodę Nobla w dziedzinie literatury. Książki noblistki — publikowane w Wydawnictwie Czarne — nie należą do łatwych w odbiorze. Poruszają swoim realizmem i działają na wyobraźnię odbiorcy.
„Cynkowi chłopcy” to zbiór reportaży powstałych na podstawie relacji żołnierzy lub ich bliskich stacjonujących w Afganistanie w czasie radzieckiej interwencji w latach 1979–1989.
„Wojna nie ma w sobie nic z kobiety” ukazuje rolę rosyjskich, białoruskich i ukraińskich kobiet w czasie II wojny światowej w walce przeciwko Niemcom. Autorka oddaje głos kobietom, które przeżyły, a w czasie wojny przyjmowały role sanitariuszek, zwiadowczyń czy dywersantek.
„Czarnobylska modlitwa. Kronika przeszłości” to owoc wieloletniej reporterskiej pracy dokumentującej losy ludzi i zwierząt żyjących na ziemi skażonej po wybuchu elektrowni jądrowej w Czarnobylu.
„Czasy secondhand. Koniec czerwonego człowieka” skłania do przemyśleń nad trudną rzeczywistością, z jaką mierzą się mieszkańcy byłego ZSRR.
Twórczość Swietłany Aleksijewicz celnie podsumowuje Agnieszka Holland, pisząc: „Swietłana Aleksijewicz nie osądza — ona w każdej sytuacji szuka sedna zjawisk, najgłębszych przyczyn; równie ważne dla niej jest to, co jednostkowe, szczególne ludzkie losy, jak i najszersze znaczenia zdarzeń. Ta podwójność spojrzenia i empatia są jej wyjątkowym darem”.
Zachęcamy do sięgnięcia po tytuły dostępne w naszych bibliotekach.
{gallery}zdjecia//2021/8/bialorus{/gallery}